Eem kiek'n.

on woensdag 27 maart 2024




Zondag. 


Ik was in 'Het Knabbelbos'. Dat is geen écht bos, maar zo heet een boerderij in het dorpje 'Elim' waar een soort van 'knabbelweide' is aangelegd voor de geiten en de paarden. Die kunnen daar overal van de bosjes en van allerlei takkenhagen knabbelen. 


Ook hebben ze een voedselbos aangelegd en een paddenpoel en allerlei leuke paadjes en natuurdingen. En ze organiseren ook regelmatig workshops. Zondagmiddag was er zo'n workshop. Over het maken van een composttoilet. En daar was ik dus bij.  





Want zo'n ding wil ik ook graag zelf maken. De workshop ging ook over 'Humanure'. Wat dat is? Gewoon, poep. Dat kan je namelijk prima gebruiken in de kringloop op de boerderij. Maar goed, daarover een ander keertje. Misschien zit je net te ontbijten.


Maandag. 


Dat begint altijd om 8.30 met de les voor mijn 'oude' dametjes. Maar kijk es hoe vief ze er nog uit zien! Dat komt omdat ze al dertig, veertig jaar trouw elke week gymnastieken. 


Ik heb respect voor ze. Gewoon, élke week gaan ze weer aan de bak. En ze komen op de fiets. Nou wonen ze allemaal vrij dichtbij, maar toch. De gemiddelde leeftijd is zo vijvenzeventig. Een paar zijn al dik over de tachtig. 


 



Thuis is er daarna dan koffie met overbuurman en - vrouw. Zij had voor mij tweehonderd zakjes gevouwen, voor de zadenbeurs later deze week. Die zakjes zie je straks nog.  


Dan, poetsen, wassen, bedden doen. Pfff. Snel doorwerken dan is het snel af. En dan, soep!



De doperwten zijn bijna op. Ik heb nog twee zakjes in de vriezer. Dit jaar wil ik véél meer doperwten telen. Op Instagram zie ik steeds geweldig lekkere receptjes voorbij komen, van die leuke vegan dingen, en daar gaan vaak kikkererwten in. 


Superhippe dingen zijn het, die kikkererwten. Maar ze groeien slecht in ons klimaat. Ik heb vorig jaar geprobeerd om ze te kweken en kreeg toen maar een paar magere handjes vol.


En omdat ik het liefst met eigen kweek kook, verving ik de hippe kikkererwten in de recepten gewoon door onze eigen verse doperwten, uit de vriezer. Die zijn ook stevig, en zoet. En dat gaat prima. Dus daarom, véél doppers in het teeltplan! En uiteraard kunnen ze ook gewoon in de ouderwetse oma-soep!


Op zolder zag ik dat de pepertjes en paprika's mooi rustig opkomen. Maar de tomaten ... tjonge ... die gaan als raketten en groeien domweg tegen het dakraam op.





Nou had ik vorig jaar een kastje gemaakt voor de tomaten, wat precies paste onder het raam in de gang beneden. Maar ja weet hoe dat gaat met zo'n kastje. Toen de tomaten naar buiten konden, toen bleek dat kastje ook héél precies in een hoek op zolder te passen.


En wat gebeurt er dan? In een tél staat zo'n handig kastje bomvol rommel. Dus, dat kastje kan ik niet meer gebruiken voor de tomaten. Want waar laat ik dan die spullen?


(Kringloop. Zegt Paul dan.)






Dus maakte ik maandagmiddag een tweede kastje. Maar een kastje kan je het eigenlijk niet noemen. Het is namelijk gewoon een plank, vastgeschroefd op twee steunen. Meer een rek.


En daar kon de helft van de tomaten op. Touwtjes erbij, en die bovenaan vastmaken aan een bamboestok op twee van die plak-dingen. Nou, enfin, ze kunnen weer klimmen, de rappe jongens. De rest van de tomaten staat in de kamer. Ook voor een raam. Daar zitten de touwtjes aan de gordijnrails vast. Die kunnen dus niet meer dicht maar soit, van t weekend gaat de klok een uur vooruit.





Dinsdag. 


Om 9.00 een wandeloverleg met Maaike. Zij is coördinator bij de Oekraïne-Units. Wandelend vergaderen is zoveel leuker en efficiënter dan aan een tafel. In een uur hadden we alle wereldproblemen opgelost. En onze eigen agenda afgewerkt.


Er was zelfs nog tijd voor een selfie bij die ene dikke boom in het veld. 



We staan te glunderen omdat we hier tijdens dat ommetje een (vonden we zelf) prachtig plan hadden bedacht. Namelijk om hier een 'echt' ommetje van te maken. Van de ene parel (de Oekraine Unit) naar de volgende parel (de school waar we het schoolplein helpen vergroenen) en dan via het medisch centrum (waar ik dus binnenkort ook even langs ga om te polsen of ze mee willen doen) en langs de vijver weer terug.


Dat is een prachtige route waar dan bloeiende randen langs komen, en wie weet ook een paar beweeg-stations, en fruitbomen, en een bankje. Een leuk ommetje vlakbij de bebouwde kom. Nou, nu nog een utopie, maar wie weet!


🌱🌱🌱🌱🌱



Dinsdagmiddag


Nog een klein werkje. Herinner je de rozenbottels van Schiermonnikoog? Geplukt in oktober.  Ze zijn inmiddels kurkdroog en ik heb ze gemalen en op olie gezet. Zo krijg je rozenbottel-olie. Lekker op de huid. 


Het moet nog wel een paar weken trekken en dan nog uiteraard gezeefd worden. Die haartjes erin kunnen erge jeuk geven.





Het restje gooi ik dan achterin het weiland want die pitjes zijn ook nog wel kiemkrachtig na een paar weken in de olie. Denk ik. 


Dinsdagmiddag was ook de voorbereiding voor vandaag. Ik had een marktkraampje gehuurd en heb het even op proef opgezet. Het staat meteen leuk. Alsof hier ijs verkocht gaat worden ofzo.


Eigenlijk zouden we als Prachtlint zo'n ding moeten kopen, in verband met alle plannen. Maar helaas hebben we nog geen budget. Dus, nog maar even op de wensenlijst.








Woensdag. 


Kijk daar heb je Paulus. Die stond vandaag met mij op de markt in Staphorst. Samen bouwden we de kraam op. We deelden daar gratis bloemzaden uit. 


Weer een hele andere ervaring. Zo'n markt. Oh en kijk daar heb je wat van de zakjes, die Jante voor ons had gevouwen. We hadden aan die tweehonderd niet eens genoeg. Er was zoveel belangstelling voor de zaden dat we er heel wat extra moesten vouwen. 


Nou moet ik wel zeggen dat de meesten wel méérdere zakjes meenamen.






En woensdagmiddag ook nog even gekeken bij de school.


Het plein vordert gestaag. Maar het gaat niet allemaal vlekkeloos. Het is lastig als je een schoolplein verbouwt, met ouders, op de zaterdagen, en de kinderen er op de andere dagen gewoon spelen.


Het is dan nog niet allemaal af. Zoals deze waterplek. Superleuk en heel mooi voor kinderen om met water te kunnen kliederen. Maar het werkt nog niet goed. Er komt veel water uit en het loopt nog niet goed weg.


En de school ligt ook vol zand. Maar gelukkig zijn de meeste leerkrachten sportief en nemen de kinderziektes voor lief. Uiteindelijk gaat het wel een fantastisch plein opleveren. 







Nog steeds woensdag.


Nog even een receptje. De kippen zijn weer volledig aan de leg dus het werd weer eens een quiche vandaag. Met een bodem van gegaarde pompoen, en broccoli. Daarop een laag gebakken uien en tonijn. En tot slot het mengsel erover gieten van vier eitjes, geklutst met een scheut room en zout en peper.


Simpeler dan simpel. En ideaal na een lange markt- en schoolpleinsessie! We aten er brood bij.










En de week is nog lang niet om. Ook de komende dagen is elke dag wat.


Zo hebben we zaterdag een zadenruilbeurs hier thuis. Gewoon, onder de kapschuur. Je kunt zaden halen, brengen, of allebei. Wil je komen stuur me een mail dan krijg je het adres.





Halen, brengen, of gewoon .. 


.. eem kiek'n!
 

😊

Weet jij het?

on zaterdag 23 maart 2024





En poef. Alweer een week om. Waar is hij gebleven? Weet jij het? 


Het zijn allemaal weer grote en kleine dingen. Zo zat ik met dat groenplan, voor de school. Paulus K en ik hadden alvast een lijst gemaakt van planten die 'op een schoolplein mogen'. Robuust, inheems, geen erge stekels, dat soort dingen.


Er was al een schets, met een bouwtekening voor het nieuwe plein. Daar zat ik mee te prutsen van de week. Hoe krijg ik die groene zones uit die schets nou apart, op een velletje papier?


Weet je hoe? Haha. Nou gewoon, op z'n digibeets. Ik heb een vel papier tegen het scherm van de laptop gedrukt en daarop de groene zones overgetrokken. Super onnozel, maar het werkte wel! 








En dan verder. Die groene zones moeten dus worden gevuld met de bomen en heesters en met al het groen dat we hadden uitgekozen. Dat is best een puzzel. Eerst uitrekenen hoeveel vierkante meter zo'n stuk grond is. En dan, hoeveel bomen kunnen daarin en hoeveel ander groen?


Nou, uiteindelijk is het groenplan dus af en dinsdag kijk ik het eerst nog even na met een 'echte' hovenier. Die mag er nog z'n zegje over doen en dan gaan we het bestellen. Spannend. 


Hierbij een tipje van de sluier .... 








En daar is mijn eigen tuin weer. Daarin werk ik mijn eigen 'groenplan' uit. Wat gaan we dit jaar es allemaal verbouwen? Wat willen we eten in een jaar, en hoeveel van alles?


De kinderen met aanhang en mijn moeder en soms ook nog anderen eten er ook van mee, dus ik hou altijd ruime hoeveelheden aan. We moeten er weer een héél jaar mee vooruit.


Nou, vooruit. De eerste aardappels gingen de grond in. Ik heb ze dit jaar weer ruimer gepoot dan afgelopen jaren. Toen ik hier begon deed ik drie rijen per bed. Nu nog maar twee. Héél veel tussenruimte tussen de aardappels geeft veel sterkere planten en minder ziektes.







Nou je ziet het zeker wel. Tachtig centimeter tussen de rijen en veertig centimeter tussen de aardappels in de rij. Het leuke is dat je zo ruimte over houdt voor wat bloemen ertussen. Bijvoorbeeld Afrikaantjes. Fijn voor de bijtjes, en ze helpen ook nog tegen aardappel-aaltjes.


Zorg er ook altijd voor dat je aardappels goed vóór gekiemd zijn. Dat wil zeggen dat ze een tijdje op een warme lichte plek hebben gelegen zodat de kiem tevoorschijn komt. Lange witte kiemen moet je afbreken. Dat wordt niks. 


De korte groene kiemen, die moet je hebben.






Tot slot heb ik een emmertje hout-as over het bed uitgestrooid. Daar zitten veel mineralen in, zoals kalium. En dat helpt dan weer om sterke stevige aardappels te krijgen. Ik stop de poters altijd in holletjes in de grond, en zet er dan in de loop van het voorjaar ruggen op. Van die bulten. Dat combineer ik dan met onkruid wieden.


En de eerste doperwten zijn ook uitgezet. Die zijn een maand geleden voor gezaaid. En dan moet je ze zo koel en licht mogelijk laten uitgroeien. Zodat het korte stevige groene plantjes worden, met een lange sterke wortel.  






De palen had ik al wel, maar gaas nog niet. Maar dat gaas kan nog wel even wachten. Die erwten gaan toch nog lang niet klimmen. Ze moeten eerst een beetje op verhaal komen, van deze verhuizing. 


En kijk nou es. Daar is Beertje ook weer! Gisteren en vandaag hebben we op hem gepast, in Oegstgeest. Zo leuk joh, die kleine hummel. Hij heeft zelfs nog even met Paul naar wielrennen gekeken en met de kat. 





Vanmorgen vertrok Paul al bijtijds weer naar huis omdat hij terug wou fietsen. En ik bleef nog een paar uurtjes met Beer alleen. Ik sleepte hem eerst maar es met kleedje en al naar een zonnig plekje in de keuken. Tja dat zit er zo in he? Plantjes in de zon, kleinzoon in de zon.😉🌞


Zonlicht is goed voor mens, dier en plant. Kinderen krijgen er sterke botten van. 


Na het speeluurtje, mijn kop koffie, en Beer's tien-uurs-fles, gingen we aan de wandel. Het was helder en fris weer. Echt maart. Zon, en een stevige zuid-wester. Wat zo leuk is, zijn die meeuwen. Oegstgeest ligt niet zo ver van zee en je ziet en hoort ze stééds. Ieuw ieuw. Meeuwen .... is meteen vakantie-gevoel!


Bob en Merel wonen in een nieuwe buurt. De prachtige rivier de Rijn kronkelt om hun wijk heen. De huizen zijn allemaal op en rond water gebouwd, allemaal uitlopers van de rivier. Mooi zijn die nieuwe wijken tegenwoordig. Ze lijken soms bijna historisch.


Alleen kon ik de Rijn zélf niet vinden helaas. Overal gezocht.






Nou, volgende keer beter. We gingen maar weer es op huis aan en Beer heeft nog een tijdje buiten gestaan. Zonne-energie tappen.  



 

Volgende week is er ook weer zon voorspeld. Tap dan vooral zélf ook wat zonne-energie!


🌞🌞🌞