Voltooid verleden tijd.

on donderdag 22 september 2016



Het lukt maar niet om de mais op precies het goeie moment te oogsten. Ik ben zo bang dat ik er te laat mee ben dat ik ze steeds veel te vroeg oogst. En dan zijn de korrels in de punten nog niet rijp.

Maar in elk geval is de mais dan wel piepjong, en superzoet. Ja het is een lastige om op te kweken maar als het lukt dan heb je ook wat.

De kolf zit verborgen in een hele bende bladeren, je blijft maar schillen, blad voor blad. Dat blad is heel stevig en dat kan je drogen en weer van alles mee vlechten, dus de moeite waard om dat te bewaren.





En als het blad eraf is dan moeten die haren nog verwijderd. Hoe vaker je mais pelt, hoe handiger je daarin wordt. Uiteindelijk lukte het mij bij de vijftiende kolf om zo'n bosje er in één draai af te krijgen. Ook dat kun je bewaren, het is een soort superfood. 

Niks weggooien dus van die mais!

Ja en dan heb je de kolf. Wat een gedoe he, voor een handvol van die korrels. Maar je hebt mais-mensen en je hebt niet-mais-mensen. Ik hoor bij die eerste groep. Mais staat hier thuis heel vaak op tafel, door allerlei gerechten heen. Meestal uit een potje, omdat mais haast nooit vers te krijgen is. Vandaar al die moeite vandaag met de mais, want als het lukt, en het blijft na invriezen net zo lekker knapperig en zoet, dan wordt dit een vast basisproduct in onze zelfvoorzienende moestuin!







De mais koken, korrels eraf schrapen, en dan per drie kolven gaat het in een diepvrieszakje.

Vijf zakjes. Een halve middag werk. Maar ook dat gaat steeds sneller natuurlijk! hoop ik.





Ondertussen, op zolder. Vandaag was dag 1 in de serie 'kamer voor kamer' waarbij elke kamer wordt uitgeruimd, 'troep' komt op de ene hoop en 'te bewaren' op een andere.

Nou ben ik heel goed in stapelen. Dat heeft als nadeel, dat uit alle hoeken en gaten ook echt héél veel troep komt. Die schuine vakken onder de dakrand zitten tot op de nok toe vol met spullen. Uit een paar van die kleine ruimtes kwam doos na doos na doos .... na doos ....

.... veel was er nog van onze vorige verhuizing, 18 jaar geleden. Opgeborgen, nooit meer naar omgekeken. Veel was er van de kinderen, bijvoorbeeld vier dozen met autobladen van Robbert. Ga ik die bewaren? Dacht het niet!!







En dozen en dozen vol met oude brieven..... al je oude adressen komen langs .... heel aandoenlijk.

Maar zeg nou zelf, dat heeft 18 jaar onaangeroerd op zolder gelegen. Bewaren? Nee dus, alles gaat nu weg. Moet ook wel, want we gaan naar een kleiner huis. Onder de dakranden zitten daar geen kasten, hooguit wat muizen ..





 .... ooit woonde ik op een kasteel. En wat later weer vierhoog achter in Amsterdam west. Jaja dat waren andere tijden! Brokjes uit je verleden.

Lieve brieven, vergeten gebeurtenissen .... ja dat hoort allemaal bij verhuizen. Nog eventjes door het verleden spitten.






Maar het mag weg. Het is .... Voltooid Verleden Tijd!





Hahaha herkent iemand dit? Een voorraad drinkwater op je zolder? En ergens anders staat een doos met kaarsen en een solar radio en dat soort spul. Van toen de kinderen klein waren en je je kwetsbaar voelde.

Alles dik over de datum. Het meeste kan naar de stort. Een deel naar de kringloop.





Nou ....... da-ag. Het ga je goed, spullen, in een ander huis bij een ander gezin!


4 reacties:

Mirjam zei

Wat een sappige mais heb je geoogst Clarien! En wat heerlijk is het he, om zo te ruimen! Jullie zijn al net zo onverbeterlijk als wij waren met tijdschriften zie ik. Waren idd, ze zijn nu bijna allemaal weg, zo fijn!

Unknown zei

Hai Clarien,
Op gardener's world was een of twee uitzendingen geleden hoe je kan checken of je suikermais rijp is: Topje van de kolf een beetje open pellen, en dan 1 korrel "uitknijpen". Is het vocht helder: lekker laten zitten. Is het vocht melkachtig: oogsten die handel.
Zelf niet getest, wij hebben dit jaar alleen popcorn mais gezaaid, dus die oogsten we gewoon op t moment dat alles knijterhard is. Weekje meer of minder is daar niet erg.

Nou groetjes hoor!

Oh ja, nog zo'n ding, wat ik nog wilde schrijven maar waar ik nu weer aan denk. Wij hebben afgelopen jaar ook voor het eerst getuinierd op een voormalig stukje grasveld. Dat is op zich okay gegaan hoor, maar oh oh, wat een emelten! Schijnt standaard te zijn voor voormalig grasveld. Die emelten zaten lekker gras te peuzelen, dan ineens is er nix meer. To ze nieuwe groentjes zien, niet hun voorkeur wellicht maar uitgehongerd storten ze zich er dan toch maar op. Over de maanden vermindert dat hoor. Nou ja. Niet om jullie te ontmoedigen hoor. Maar juist om te zeggen dat als het toch zou gebeuren, het vanzelf minder wordt. Dus.

Unknown zei

Heerlijk hé dat er kingloopwinkels zijn waar je goede nog bruikbare spullen naar toe kan brengen wij hebben destijds ook veel weggebracht.

Clarien zei

Mirjam ... ja het is super om te ontspullen! :D

Anoniem dank voor je leuke en nuttige aanvulling! Ja die emelten daar krijgen we zeker mee te maken. Jammer dat we nog geen kippen hebben anders zouden we die eerst even over dat stuk grond laten lopen.

Henriette ik mail je binnenkort of je voor Roemenie interesse hebt in héél veel stoffen die ons werden aangeboden. Komt vandeweek!