Het uitzicht, waar wij al een beetje aan gewend zijn, te zien door andermans ogen, dat is bijzonder. Mijn moeder, broer en zus waren vandaag op bezoek in Punthorst, en ik genoot mee van hun enthousiasme.
Wat is het hier mooi stil .... zei Mark ... ja dat klopt. Het is hier inderdaad mooi stil.
En wat is de tuin mooi beschut, zei Marjan. Klopt ook. Het eikenbosje aan de zuidwestkant van de tuin houdt alle wind tegen en geeft mooi schaduw op een warme dag. Wij vonden dat alweer gewoon.
Mijn moeder vond het hier zo vertrouwd. Deze plek heeft iets heel bekends ... zei ze ... ik voel me hier nu al helemaal thuis. Ja dat is waar. Zo voelt het voor ons ook, vanaf dag 1 meteen al, alsof we hier al jaren wonen.
Vertrouwd.
We lopen samen over het land en over de tuinen van de Zonnehorst. Door Mark zijn ogen zie ik ineens weer hoe mooi de zonnebloemen bloeien, door Marjan zie ik al die verschillende kruiden en grassen, en ál die insecten.
Je geniet mee als anderen genieten. Je kijkt mee door hun ogen.
Marjan vindt de kleuren binnen schitterend!!! (ik schrok me dood, huh geel en rood en groen???)
Eh ... maar dat zijn niet de kleuren hoor, dat is de hechtingsvloeistof op de muren, en die groene palen, dat zijn onze mooie eiken gebinten, ingepakt in groen plastic omdat de stuccer morgen begint.
Maar ze heeft gelijk ... dat rood en groen en geel is heel vrolijk! Voor even dan he?
Leuk hoor om even door de ogen van mijn familie mee te kijken. Dat geeft iets fris en levendigs en geeft nieuwe leuke ideeën en inspiratie.
Soms wat teveel van het goeie .. dat mijn moeder dan beweert dat de plek voor de teevee nou juist het mooiste plekje is om een luie stoel neer te zetten en naar buiten te kijken. En ze eigenlijk gelijk heeft. Maar ja Paul heeft zich al verheugd op zijn teevee hoekje daar.
Haha familie!!
En dat met zussen .... dat Marjan nou net dát plekje heeft gevonden als leesplekje .... precies waar ik ook zo graag zit te lezen ... zo'n zussending is dat.
.jpeg)
.JPG)
0 reacties:
Een reactie posten