Weilandbeheer.

on dinsdag 12 juli 2016




Tja ...  ik moet weer aan de studie.

Weilandbeheer ... dat is ook weer een vak apart. Daar hebben we op de Warmonderhof geen les over gehad. Maar gelukkig zijn daar boekjes en sites over, en gelukkig is er buurman Henk.

Vandaag was er bezoek in Punthorst, zus Marjan kwam langs. Dus er werd niet geklust maar we hebben gewandeld over het terrein. Alles bekijken, ook in het stikdonkere in plastic verpakte boerderijtje. Praatje maken met de heren van Jansen over het dak.






Wel heb ik tussendoor nog even naar een ladder gekeken.  Want we moeten een ladder hebben om op de hooizolder te komen .... maar wat voor een ladder moet dat wezen? Hoelang moet hij zijn?

Er stond een ladder van de aannemer en die heb ik even tegen de hooizolder aangezet. Jan vertelde dat ik een ladder moet hebben die zo'n anderhalve meter boven de zolder uitsteekt, anders kan je er moeilijk op en af komen bovenaan. En ook laat hij zien hoe ik de ladder kan ankeren zodat hij niet onderuit schiet.

Ja dat is dan weer zoiets ... daar zou ik nou allemaal nóóit opkomen! Ik zou een ladder kopen die precies tot aan de zolder komt, nou een klein stukje eroverheen misschien. Gelukkig dat er zoveel ervaring rondloopt hier. Nou ik heb ze geteld, een ladder met zo'n veertien treden moet ik dus hebben. Etiketje van het bedrijf staat op de ladder. Dussss ..... vrijdag .... ladder kopen!

Leuk klusje!!






Ja en verder heb ik met buurman Henk de plannen besproken over ons weiland.

We hadden allebei een schetsje gemaakt .... en dat paste naadloos in elkaar! Weilandbeheer is een mooi vak. Wat een weelde is het toch, dat we zomaar kunnen beslissen over zo'n enorm terrein, en kunnen beslissen om dat voor een groot deel weer terug te geven aan de natuur.

Aan de vlinders en insecten en aan de leeuweriken en de kieviten ....









Er moet wel heel wat gebeuren. Of eigenlijk ... er moet heel veel NIET gebeuren. Een groot deel van het weiland laten we vanaf nu met rust. Dat wordt hooiland. Weinig maaien, veel natuur.

Een ander stuk wordt wildernis ... daar komt een vennetje en een heuvel, en daar wordt de rijke bovenlaag omgespit om plaats te maken voor de van nature vrij arme bodem, waar dan alles mag groeien en bloeien zoals de natuur dat wil.

En een deel wordt tuinderij. Daar komt mijn nieuwe moestuin, en daar komt mais en graan en asperges en bloemen en kruiden. Ik krijg van Henk een boekje te leen om me er in te verdiepen.











.... en jullie kunnen dat allemaal gewoon hier op het blog volgen!

Of ..... misschien wil je ook wel een klein deel van je tuin laten verwilderen? Want echt hoor, alle beetjes helpen! Ook een paar vierkante meter in een tuin.

Sterker nog, die paar vierkante meter .... die kunnen een verschil maken van dag en nacht voor een complete nieuwbouwwijk!! Dat wordt een oase voor de dieren!


7 reacties:

Unknown zei

Een hele nieuwe uitdaging dus zo te lezen . Je ziet hier in de bermen hele stukken met wilde klaprozen zo bijzonder. Ik weet dat wij als kind boterbloemen , pinksterbloemen etc plukte . Dat vond je toen heel gewoon nu is het speciaal en bijzonder als je ze ziet.

Ton zei

Tjeetje, wat heerlijk:een eigen stukje natuur. Dat is een van mijn oudste kinder wensen. Ben benieuwd hoe het allemaal gaat worden.

Clarien zei

Ton kom rustig een keer kijken. Misschien heb je tips? En Henriette dank voor je vele leuke en waardevolle aanvullingen uit Roemenië en uit je jeugd. Ik leer daar ook weer veel van!

Ton zei

Hoi Clarien, over tips: Gisteren stond er een stukje in de wetenschapskatern van het NRC over nieuwe natuur maken. Om het proces sneller en beter te laten verlopen strooi je aarde van het soort natuur dat je wilt hebben over je nieuwe stukje natuur.
En dank voor je kijk uitnodiging. Lijkt me leuk. Met groeten Ton

Clarien zei

Nou Ton daar zeg je iets!! Dat artikel was me ontgaan en zat al in de papierbak. Maar geweldig! want er staat niet alleen in wat jij hierboven beschrijft, maar ook dat wat er op zo´n getransplanteerd stuk grond gaat groeien, niet zozeer wordt bepaald door de ZADEN in dat stuk bodem maar juist door het BODEMLEVEN. Dat is nog es een ontdekking!! Dank voor je tip!!

Remko Boers zei

Het is misschien een idee om ontwerpprincipes van voedselbossen te gebruiken voor het verwilderende stukje. Dan geniet je van natuur en kun je er als bonus ook nog uit eten.
In Vlaardingen zijn we op een hectare bezig om een voedselbos te laten groeien. Zie www.voedselbosvlaardingen.nl
Maar er zijn meer van dit soort initiatieven. Zowel binnen Nederland als internationaal.

Clarien zei

Remco een voedselbos(je) zit ook zeker in de planning! En verder heb ik inmiddels al aardig wat tips en reacties gekregen voor goed weilandbeheer. Ik kom er zeker op terug en zal dan ook al die tips delen! :)