Niet volgens planning.

Maandag verliep nog wél volgens planning.

Ik had beloofd te helpen snoeien in de boomgaard van Land en Boschzigt. Elk jaar zijn daar weer nieuwe stagiaires, en elk jaar willen die graag leren hoe je laagstam fruitbomen snoeit. Nou, dat kan.

Je snoeit altijd vóór de sapstroom op gang komt. Zo van december tot februari zit je wel goed. Voor het snoeien zelf, kijk maar even via de zoekfunctie bij voorgaande jaren. Ik denk dat ik dat al wel drie keer heb laten zien, dat wordt saai.

Het was gezellig met Wiet en Janneke. Leuke kordate stagiaires van de Warmonderhof. Ik zie daar wel Twee Toffe Tuinders uit groeien!

Wel was er een kleine schok. Nou ja eigenlijk een grote schok. Er is namelijk één appelboompje in de boomgaard die ik een beetje als mijn baby beschouw. Die heb ik vanaf het eerste jaar dat ik mocht snoeien vormgegeven. Eerst helemaal teruggesnoeid en toen elk jaar vormsnoei. Langzaamaan werd het wat.

Maar nu .... heeft iemand er pardoes de snoeischaar ingezet! En álle eenjarige en tweejarige takken zo maar een beetje random zitten afknippen, tot een centimeter of tien van de harttakken. O wat een knullig boompje is het geworden. Het lijkt wel een punker met al die malle korte takjes

Een paar mooie basistakken zijn ook gewoon afgeknipt. Ik ben er kwaad om! Als je er geen verstand van hebt blijf er dan af!!

Maar goed, de stoom is inmiddels al afgeblazen hoor! :D En het is nog wel te herstellen alleen had ik gisteren geen tijd meer. Misschien later. Of .... ik dacht ook ... volgend jaar ben ik niet meer bij het snoeien, in die boomgaard. Misschien moet ik mijn baby wel ... loslaten?? En gewoon lekker punker laten worden?

Affijn. Verder gingen we mueslirepen bakken. Dat zijn van die repen waar je zonder schuldgevoel van kan snaaien. Veel zul je er niet snaaien want na één of twee heb je echt genoeg.

'Ratseflats' mueslirepen zijn het. Op z'n Clariens. Neem twéé grote koppen gemengde graanvlokken, giet er een scheut olie bij (zonnebloem nam ik) en een scheut volle chocolademelk en een scheut honing of stroop of ahornsiroop.

Ik denk zo ongeveer 50 ml van elk. Dan nog zo'n 50 gram bloem.

En dan mag je aan het timmeren! Twee pure chocoladerepen aan stukjes timmeren (chocola in een theedoek en met een rubberen hamer timmeren werkt het beste)(wanneer krijgen we es chocolate chips hier in de supermarkten??)

Dat gaat bij het mengsel. Nu moet je er een samenhangend geheel van kunnen kneden. Is het te droog, doe er nog wat olie of chocomel bij, te vochtig, doe er wat bloem bij.

Strijk het mengsel uit op een bakplaat en bak het op 180 graden in zo'n 20 tot 25 minuten gaar. Dan laat je het iets afkoelen, snij de koek in repen, maar niet helemaal doorsnijden (dan breekt het).

Een paar uur later als het koud is kun je ze verder snijden of breken.

Voor degene die van overzicht houdt ...  het is dus 2 grote koppen graanvlokken, 50 ml volle chocomelk, 50 ml olie, 50 ml honing of siroop, 50 gram bloem, en twee pure repen van 100 gram.

In een trommel in de koelkast blijven ze heel lang goed. Heel lekker voor school of werk, maar ook om door de vla of yoghurt te brokkelen!

En vandaag liep niet volgens planning!

.... want de erwten stonden te roepen in de kas dat ze de grond in wilden. Ze staan daar in soepborden te kiemen, en hadden al hele lange worteltjes. Ik had bietjes willen voorzaaien maar vooruit eerst die erwten dan maar.

Zoals je ziet had ik er wat papier op gelegd. Dat was vooral om te zorgen dat de bonen en erwten goed vochtig blijven van alle kanten, maar niet onder water liggen of gaan rotten. Hier in de kas gaat het kiemen een stuk langzamer dan in huis. Daar ging het echt te snel.

Je ziet bij de capucijners de blaadjes ook al komen. Ja die moeten echt gezaaid worden vandaag!

Ik heb een simpel teeltplan dit jaar. Vandaag of morgen komt hij bovenaan staan in de groene balk voor als je wilt meezaaien met mij. Ik heb drie bedden voor de peulgewassen, en op één bed komen de erwten, op het tweede de stamboontjes, en op het derde de stokbonen.

Als voorteelt op het tweede en derde bed zaai ik rucola, spinazie, radijs en dat soort snelle gewassen.

De erwtjes op een rijtje, zo'n drie centimeter uit elkaar, zitten veilig en wel in de aarde. En de soepborden zijn weer schoon. Mooi. Nu dan de bieten zaaien?

Maar nee er kwam iets anders tussen. Een zekere Ellen, een aardige dame hier uit Bussum, had ons een paar maanden geleden zien stoffen tasjes uitdelen op de duurzaamheidsmarkt in Bussum. Via via had ze mijn nummer, en ze belde om te vragen of ik belang had bij haar oude stoffen. Want ze ging verhuizen, en de stoffen moesten weg. Ja hoor. Ik kom eraan.

Achter het huis in de garage stonden zeven dozen al klaar, vol met stoffen die ik mee mocht nemen. Winkelrestanten. Maar de dozen wilde ze houden dusse .... tja ik zat toch echt aan plastic vast.

Negen plastic zakken had ik uiteindelijk, met allerlei stoffen. Oude kleding, veel blouses met mooie prints, heel veel kleine lapjes en restjes en vooral ... kleur kleur kleur.

Dus daar gaan we, meteen maar sorteren de hele handel. De stof ruikt naar kringloopwinkel. Dat krijg je als stof lang ligt opgeslagen. Ik zie heel veel mooie kleuren en stoffen, alles is katoen, nergens acryl en polyester gelukkig, maar helaas voor tasjes is het meeste niet geschikt.

Iemand die quilts maakt zou er wel raad mee weten, al die fijne patroontjes.

Dus het meeste gaat weer terug in de zakken, maar ook nog twee aardige stapels hebben we weer voor tasjes. En nu is er genoeg. Ik ga geen stoffen meer verzamelen, want het huis moet juist leger!

De tassen naar de kringloop, voor wie van quilten houdt. En dit gaat in onze kast. Dankjewel Ellen!

En ik ga eindelijk bietjes en wortelen zaaien.

Maar dan komt een lieve vriendin langs met een kersvers baby'tje in de kinderwagen. Dus, nee hoor, geen bieten gezaaid vandaag! :D:D