Tassen en tuin en domme doos.

Die plaatjes van de aarde .... ik kan er wel uren naar kijken.

Het is zo relativerend ... om es naar je eigen planeet te kijken van een afstandje. Vanaf de maan bijvoorbeeld. Of vanaf een satelliet. Dat kan dus gewoon.

Het lijkt wel héél wat, die planeet Aarde, maar het is maar een speldeprikje in het oneindige heelal ... en oh-oh wat vinden we onszelf belangrijk, op dat ieniemienie planeetje. We denken dat we het middelpunt van de kosmos zijn!!

Hahaha wat zijn wij eigenlijk leuk!! en eigenwijs en dapper!! wij mensen.

Jammer alleen dat we helemaal niet zuinig zijn op die mooie blauwe planeet van ons.

Maar goed, op micro niveau, doen we ons best, en zo waren we ook vandaag weer braaf tassen aan het naaien, van kringloop-katoen. En ondertussen hadden we het over allerlei leuke dingen, zoals ... wat zijn nou echt leuke kleuren om de muren van je huis mee te beschilderen?

Haha ja ..... Aarde tinten natuurlijk! Die zijn altijd mooi. Maar Linda had een goeie tip. Ze zei, begin in je nieuwe huis gewoon met wit, en kijk dan later wat je aan kleuren wil. Want het is moeilijk om dat meteen bij het begin al allemaal te bepalen. En een kleurtje op de muur is zó gepiept!

Nou, doen we! Het wordt allemaal wit. Lekker makkelijk.

Terwijl de naaimachines ratelen bespreken we ook nieuwe tassen plannen. We gaan kijken of we kunnen meedoen met de lentemarkt van De Groenteclub hier in Bussum. Dat is de meest duurzame markt die je je kunt voorstellen, en daar passen die duurzame tasjes heel goed tussen.

Ondertussen wordt er in de keuken gebakken en krijgen wij ook de nodige hapjes gepresenteerd.

Waar is de groente denk je dan?   Lekker hoor meiden!! Het was zó op!  :D:D

Om twee uur was iedereen al weer weg. Ik moest even naar de Gamma en natuurlijk ook even langs de tuin gefietst. Daar probeer ik elke dag wel even langs te gaan ook al is er nu niks te doen. Alles is in diepe slaap .... en Harry Sparry, ons kerstboompje, probeert héél hard om in leven te blijven.

Maar dat zal waarschijlijk wel weer niet lukken. Het lukt mij nooit om zo'n boom met kluit in leven te houden.

De kerstboomverkoper zei ook heel eerlijk, mevrouw, die kluit is echt niet bedoeld om de boom in leven te houden, maar alleen om hem door de kerst te halen zonder dat al die naalden eraf ritselen. Maar dood gaat hij toch want de kluit is veel te klein.

Nou, toen maar even bij de vijver gaan kijken. Het ijs tussen ons was zó gebroken! :D:D  En kijk es wat een dik ijs! Dat is dus van 1 dag want gister heb ik het ook gebroken. Voor de vissen en kikkers.

Na de tuin, door naar de Gamma. Voor .....

... dozen.

En zelf ben ik ook een domme doos, want zo'n pak dozen meenemen op de fiets is natuurlijk weer heel dom. Het past niet in je krat. Dus hou je het vast in je hand, aan dat touwtje, en dat breekt natuurlijk midden op de rotonde en de dozen waaien dan alle kanten op.   *naja*

We maken vanavond een makkelijke salade. Wat handig is zijn al die bakjes met kiemen die hier overal staan. Een paar weken geleden hebben we die gezaaid, kolen en andijvie en mosterdzaadjes, en nu is er elke week een bakje verse kiemen voor door het eten.

Vergis je niet hoor, want ook al zijn ze heel klein, ze geven een heleboel voedingswaarde, die jonge plantjes.

.... heel waardevol, en mooi ook, dat tere groen.