Krekel en mier.

on dinsdag 30 juni 2015


In het sprookje van 'De Krekel en de Mier' is de mier de Good Guy en de krekel is de Sukkel.


Afbeeldingsresultaat voor de krekel en de mier




Het loopt slecht af met de krekel. Hij heeft de hele zomer gefeest en lol gemaakt, en heeft dus niks te eten in de winter. En dan klopt hij aan bij de mier, die harde werker, met al haar voorraden, of hij misschien een hapje mag mee-eten? Maar die lacht hem uit, leest hem de les en slaat de deur dicht.

Einde verhaal voor de krekel. Hij verhongert.

Nou met die tuin van mij voel ik mij een echte mier! Het is slepen en slepen, en alles naar je hol brengen, en de bijkeuken vol stouwen met eten. Maar als jij nou een Bourgondiër bent, en je hebt de hele zomer gefeest en je hebt geen voorraden ..... dan mag je best een hapje mee eten hoor!! Gezellig!






Voorlopig zijn de potten trouwens nog meest leeg. Alleen aardbeien, peulen, erwten en tuinbonen hebben we. De rest staat nog allemaal op het land.

Het is best lastig om die voorraad te bewaren. Vroeger toen iedereen nog 'mier' was ... had je grote koele kelders onder de huizen, om je spullen in te bewaren. Maar nu, nu de 'bourgondische krekel' meer in de mode is, zijn er geen kelders meer. En ook geen grote tuinen trouwens, om al dat eten in te verbouwen. Nu heb je de supermarkt en de vriezer. Ook handig!

Maar ja nu moet die voorraad uit Moeskers Moestuin dus allemaal in de bijkeuken. En onze bijkeuken heeft een plat dak, op het zuidwesten. Dus dat wordt heel warm s avonds. Ik mis die kelder wel!





Iets anders is ... dat je het ook allemaal goed in de gaten moet houden. Voorraadbeheer! De nieuwe dingen achteraan zetten, en de spullen die snel op moeten vooraan. En van de gekochte spullen ... de houdbaarheid in de gaten houden.

Vandaag ruimde ik de bijkeuken op, en er was weer heel wat 'over de datum'. Bijvoorbeeld die groene erwten. Die we dus nooit eten. Houdbaar tot 15 mei 2011. 





Alles wat over de datum is zet ik nu vooraan. Dat gaan we de komende weken opeten. Want die erwten kun je natuurlijk nog best eten. Gedroogde erwten en bonen zijn tot in eeuwigheid houdbaar. Net als granen. Die kun je ook jaren en jaren bewaren. Pas als je het maalt, dan loopt de houdbaarheid snel terug. 

En zo'n pot peren. Ooit enthousiast ingemaakt, een restpartijtje van de markt was het denk ik ... en daar staat het nu al jaren en jaren. Niemand is hier erg dol op zachte peren. Maar die gaan we ook maar es opeten. Maar ergens onzichtbaar in wegwerken. 





Deze prachtige zonnige dag zit er weer bijna op. Nog even de kas begieten ... daar was het ruim veertig graden vandaag, met de deur en het raampje open. 

En dan ...... gaat deze mier lekker lezen! ;)





Time flies.

on maandag 29 juni 2015



Ons tweede kind, en oudste dochter, ... lieve Anke ..... is vandaag alweer 21!! Wat vliegt de tijd. Alweer drie jaar is ze het het huis uit, al bijna door een pittige studie heen, gaat ze nu een stage doen bij een bank ... en had daarom gevraagd om ´werkkleding´.

Ja en daar moet je een grapje mee maken natuurlijk. Want wat draag je tegenwoordig op kantoor? Ik kocht destijds van mijn eerste salaris mantelpakjes en mooie bloesjes. En pumps. Maar nu? Ik ben er een beetje uit. Volgens mij mag alles.

Omdat de naaimachine toch onder handbereik staat (want die schorten ... dat schiet niet heel erg op deze weken... maar dat komt echt goed hoor!) maar even een gek 'pakje' naaien, van een geruit lapje. Het geld, voor een 'echt' pak, wordt verstopt in het jasje. Kijk nou het lijkt wel een disco pak.





We vierden de verjaardag gisteren, in Groningen, met de hele familie, en later ook nog jaarclub en dispuuts vriendinnen. Goh wat verandert alles toch snel deze jaren .... Thuis wordt het steeds stiller, de kinderen studeren allemaal 'ver weg' dus zijn vanaf hun 18e op kamers. Maar eigenlijk wordt ons gezin ook weer groter, er komt aanhang bij!





En maandag ....... is het weer gewoon een drukke werkdag. Ik heb de dag indeling omgedraaid. Want met de hitte moet je een beetje voorzichtig zijn met op de tuin werken. Vorige week ging dat bij mij mis. Nadat ik donderdag drie uur op het aardbeibed had zitten plukken, lag ik vrijdag met migraine in bed.

Dus wat ik nu ga doen is ... 's ochtends vroeg naar de tuin. Voor de meest intensieve klussen. Dan is het nog vrij koel. Dan rond het middaguur naar huis, de klussen thuis, en pas in de namiddag weer naar de tuin. Dat werkt beter.

Het grappige is ... toen ik vanochtend vroeg op het aardbeienbed ging kijken, hing het daar weer vol met mooie frisse aardbeitjes. En ik dacht nog wel dat het afgelopen was. Misschien kwam het door de grote pluk vorige week, of door het warme weer. Of was ik vorige week gewoon chagrijnig, en die aardbei pluk een beetje zat. Kan ook. In elk geval was er weer veel te oogsten. Maar wel met een grote zonnehoed op dit keer, en regelmatig drinken.




Ja en ik zat ook nog met die bieten. Weet je nog ........ het bietenverdriet? Maar nu hoor ik van andere tuinders dat het niet alleen aan mijn zaadjes heeft gelegen. De bietjes doen het op meer plaatsen slecht. Oef .. gelukkig! Opnieuw beginnen dus. Ik heb ze opnieuw gezaaid, maar dat is nog heel klein. Dus heb ik ook maar wat plantgoed gekocht. Zeventig bietenplantjes.

Eerst moet daar plek voor komen. En daarom gaat er één deel van de knoflook uit. dat is eigenlijk nog wel vroeg. knoflook oogst je pas als er minstens 5 bladeren vergeeld zijn, en er zo'n mooie bloemspriet uit groeit. Maar daar kan ik niet op wachten. Dit bed moet vandaag leeg.






Daar liggen de knoflook bollen. Ze moeten eerst drogen. Dat kan het beste hangend, maar daar is vandaag geen tijd voor. En met die hitte kan het zo ook wel dacht ik. Af en toe es husselen.

Daarna heb ik het bed gesproeid, compost er door gewerkt, en wéér gesproeid. Maar dat is zo stom dat dat water dan niet de grond in wil. Het loopt er gewoon vanaf. Nog maar een keer sproeien. En dan gaan de jonge plantjes erin.






Links komen dan nog twee rijen van die gezaaide bieten.

Over het algemeen ben ik de meeste tijd kwijt aan de bedden van de bladgewassen. Want dat gaat steeds door. Aldoor als er geoogst is voor de pakketten moet er ook weer worden aangevuld. Nu is er weer een vak bijna leeg. De laatste slakroppen gaan eruit, ja, wij eten heel wat sla op deze weken, en dan weer compost, en ruimte voor nieuwe planten.






En omdat we zoveel sla eten, gaat de sla dressing er ook met liters doorheen. Het is erg simpel te maken, zo'n fles dressing, en zo makkelijk, als je moe van de tuin of van je werk komt. Even sla wassen, en hup een scheut erover, en klaar.

Vandaag ging er raapolie door, een halve liter, en zo'n 300 cc knoflook-appel azijn, en een rest bramensiroop en wat ketjap. We kunnen weer vooruit.





Alles schiet uit de knop met dit warme weer. De mais ... je ziet hem bijna groeien! En overal komen bloemen uit. Wat een kleuren! Meestal denk ik er niet aan, maar vandaag wel. Vandaag gaan er een paar mee naar binnen!







Eindelijk zomer!! En het blijft voorlopig zomer. Heerlijk! Het weer krijgt morgen een tien van Buienradar!



Groene Verbinding!

on zaterdag 27 juni 2015





Het was Open Dag op de Tram ..... je weet wel, waar we een paar weken geleden geholpen hebben om die daktuin aan te leggen. De plantjes zijn flink gegroeid, maar het is wel wat droog hier en daar ... ja dat is het nadeel van een daktuin ... de planten kunnen niet bij het grondwater. Je moet veel sproeien.

Het is groot feest, en de jeugdleden hebben het hier heel mooi gemaakt met allerlei kleurige bloemetjes, die ze weer gekregen hebben van een school ... waarvan ik de naam niet zo snel hoorde ... maar ik begreep dat al die bloemen speciaal voor De Tram waren opgekweekt!




En dat was meteen ook het thema van deze gezellige opening ... de groene verbinding. Hoe kun je de 'groene natuur' koppelen .... aan de jeugd, aan de buurt, aan andere groene projecten in de buurt, aan ouderen, aan mensen die zonder werk zitten.

Je herkent de tuin haast niet meer terug. Leuk om hier weer es te kijken! Natuurlijk heb ik de groenten even geïnspecteerd. Hm ... even een middagje weer komen helpen, en wat extra compost en mest erop ... zou geen kwaad kunnen :D  

Maar ze hebben er veel tijd en energie in gestopt, dat is goed te zien! Complimenten Lemke en Rob!






Kijk nou daar heb je de wethouder van Huizen ook, Marianne Verhage. Ze houdt een pakkende speech over 'Verbinding'. Zij spreekt over het verbinden van deze moestuin met bijvoorbeeld de voedselbank. Kijk dat noem ik nou es een nuttige zaak!

Ook worden op deze tuin jongerenwerkplekken gecreëerd. Voor jongeren die niet meteen aan de bak komen na hun school, en nu structuur in hun leven missen. Sjonge wat kan je veel goeds doen met een simpele moestuin! En het is ook nog es gezond, en leuk! Al die buurtgenoten die hier langskomen, alle culturen door elkaar, en elkaar nu ook es leren kennen.

Allemaal win-win!! Vindt Robbert ook! :D




Dan gaat er een boom geplant worden. De dames, onder leiding van onze eigen Lemke, steken de handen uit de mouwen en ja hoor. Het lukt!

Hopla, met de korte rokken, kom maar op met die boom!






Nou daar staat'ie hoor. Gelukkig, het is een olijfboom, die kan wel tegen een beetje droogte.....

Bij de uitgang staat een man met een kettingzaag .... he getsie denk je dan meteen ... wordt daar ondertussen even een boom omgezaagd ofzo? Maar nee ..... hij máákt wat!






Plakken hout vliegen in de rondte ... en daar komt een UIL tevoorschijn uit een boomstronk. Prachtig. Zou hij er niet ook eentje willen maken voor Moeskers Moestuin? Vragen? Maar Robbert wil weg, we hebben nog een heel programma aan klusjes vanmiddag!

En daarnaast .... gaat het verwerken van de oogst ook steeds door. Ik laat het zo af en toe zien want het is een essentieel onderdeel van zelfvoorzienend leven. Net als het wat rustiger wordt op de tuin qua wieden en zaaien, komt het Grote Oogsten. De hele zomer ben je er wel zoet mee. Als je het allemaal zelf wilt bewaren tenminste.

Zoveel mogelijk variatie. Géén twintig potten of flessen van hetzelfde (zoals vorig jaar die courgettesaus!) maar verschillende recepten proberen. Hier is bijvoorbeeld de aardbeiensaus. Dat ging als volgt. Er lagen nog een stuk of wat oude sinaasappels in de bijkeuken, nog nét geen schimmel op de schillen, en het sap daarvan heb ik verwarmd ....






..... met daarin een bosje lavendel. Munt kan natuurlijk ook ... of citroenmelisse .. gewoon wat je net hebt staan. Het was een halve liter sap, en er ging 300 gram suiker bij. Dan twee kilo aardbeien pureren, en dit bij het hete sap gieten. Laten verwarmen tot 80 graden, lavendel eruit, en dan in schone flesjes.

Kleine flesjes dit keer, want ik denk dat je het na openen niet zo lang kan bewaren. Het toegevoegde suikergehalte was 15% en dat is dus niet zo hoog.







Een kist tuinbonen was er ook nog. Ja ... en als je dan ziet hoeveel er weggaat en wat er overblijft ... denk je misschien, nou is dat al die moeite wel waard? Zoveel gedoe om zo'n bakje bonen.....





Ja want uit zo'n hele kist hou je dus één zo'n bak boontjes over, netto twee kilo was het. Maar het zijn hele gezonde boontjes, en je hebt er niet een groot bord vol van nodig. Een handjevol door de maaltijd is wel genoeg.

Dus ... invriezen in kleine porties. Ik nam zo'n 300 gram per portie, dat is een dikke twee handen vol. Eerst even blancheren in kokend water. Twee minuutjes. Dan meteen in koud water overdoen, laten uitdruipen en in zakjes.






Ja dat bleef er over van zo'n kist. Zes zakjes.

En ondertussen op de tuin ....





..... weten de bladluizen ook wel raad met dat gezonde boontje! Nou ja bij mij gelukkig alleen nog maar de toppen en de stengels. De bonen zijn nog redelijk schoon, maar moeten dus wel binnenkort worden afgeoogst.

Maar de natuur doet ook al aan Groene Verbinding! Want met al die luizen ... wemelt het hier inmiddels ook van de zweefwespen en zweefvliegen, die dol zijn op luizen. Dat gebeurt dus als je zo'n plaag niet meteen bestrijdt ... je krijgt die rovers op bezoek. En dan zal je volgend jaar minder last hebben van de luis ...

en het jaar daarop nóg minder ...

en het jaar daarop nóg minder ....

en het jaar daarop nóg minder ....


De natuur brengt zichzelf in evenwicht ... als je het geduld hebt om die plagen eventjes te laten uitwoeden!

Tot maandag!