Snoeien, sprokkelen, en toosten!

on woensdag 25 februari 2015



De eigenaar van het terrein waarop ons vakantie chaletje staat, heeft tussen die huisjes allerlei snelgroeiende struiken geplant. Dat is mooi, want in een paar jaar heb je dan een stevige groene afscheiding. Maar ... we willen wel dat mooie meer blijven zien, dus er moet elk voorjaar grondig gesnoeid.

Wat groeit dat spul hard zeg, sjonge, een enórme hoop takken heb ik. het zijn vooral hazelaars, met van die lange katjes, en piepkleine rode bloempjes. En verder duindoorn, dat is de hoofdbegroeing hier, en sleedoorn, jonge berkjes, vlierstruiken, en allemaal van dat soort spul dat graag groeit op nieuwe gronden.




Wat ben je dan blij met zo'n takkenschaar. Daarmee ga je moeiteloos door de meeste takken heen. Zelfs door stammetjes tot zo'n 4 of 5 centimeter gaat hij fluitend. Knip. Weg tak.

Je moet wel handschoenen aan, vooral bij de sleedoorn, dat is géén schatje om zonder handschoenen aan te pakken. Kijk wat een genieperd van een tak!!





Ja en dan heb je zo'n berg takken. En dan? Nou, verschillende oplossingen. Ten eerste kan je het versnipperen. Dan heb je hele mooie mulch voor op de tuin. Maar dan moet je wel zo'n versnipperaar hebben, of lenen. En die is hier niet.

Wat ook kan is de hele berg klein knippen, en dan achter een schuurtje of onder de bosjes schuiven. Daar kan het geen kwaad, en uiteindelijk verteert het en wordt het weer aarde. Maar ja dat duurt wel even, een jaar of wat. Wat ik vaak doe, is de takken op een bergje in een hoek schuiven, en dan de zomer erop, als het wat droger is, dan er een beetje op gaan stampen. En nog wat later kun je er dan bosjes brandhout van maken. Sprokkelhout. Het brandt mooi, die kleine droge takjes.




Weer in de auto, richting het westen, komt een pracht van een onweerswolk ons tegemoet. Goh en in het noorden scheen het zonnetje nog vanmorgen!

Pa en Ma Citroen staan voor het raampje naar buiten te kijken. Af en toe hoor ik een plof en dan valt er een citroen. Vooral in de bochten. Hm ik geloof niet dat aurorijden nou echt hun ding is ..





Thuis mogen ze op de vensterbank in het volle licht, naast de andere 'subtropische' plantjes zoals vanille, citroengras, aloe vera, gember. Daar kunnen ze bijkomen van de reis.





Nou daar zijn ze hoor, in Bussum, poe poe wat een avontuur. Ik hoop dat ze overleven hier bij ons in huis!

Ik ga naar de tuin om groente. Veel keuze hebben we niet, het wordt weer een bos raapstelen met rucola, uit de kas. Ja in de winter is het een beetje aanpassen aan het aanbod. En boerenkool hebben we een tikkie teveel van gehad ...





Maar toch weer mooi dat er vers groen is!

O en het is heel leuk om verschillende kruidjes door elkaar te zaaien. Bijvoorbeeld een rijtje met raapsteel, rucola, koriander, en pluksla door elkaar. Dan heb je meteen een 'sla melange' op je bord als je daar wat van snijdt. Denk daar es aan als je in je tuin of voor op je balkon gaat zaaien! Combi-teelt!

Nou bij de frambozen is nog niks te zien! Of .. wacht es .....





ach wat een schatje, met die druppeltjes er nog aan, heel lief ..

Kom je wel es bij de Jumbo? Ik eigenlijk nooit, maar gisteren wel, in Leens, omdat ik daar voorbij kwam. En daar hadden ze een mooi biologisch groente assortiment. Wat onvoorstelbaar eigenlijk ... die rode en witte kolen ... die wel een half jaar moeten groeien .. en heel veel zorg en aandacht vragen, die liggen hier voor één euro per stuk!! Bio kolen!!

Dat geloof je toch niet? Zo'n boer verdient daar toch niks aan? Die wil de schuur zeker leeg hebben. Nou, ik neem ze mee! Als je nog langs de Jumbo komt neem er dan ook twee mee, dan kun je met me meedoen met Twee-Kleuren-Zuurkool maken, morgen, of vrijdag.




Pfff wat een foto's zijn er weer vandaag. Ja de aardappels, dat was ook zoiets. Die lagen in het schap bij AH vorige week, en ze waren afgeprijsd, niemand hoefde ze zeker meer omdat ze iets waren uitgelopen. ja dan neem ik zulke zakjes mee, want ik ben altijd bang dat ze anders worden weggegooid.

En laten mijn pootaardappels nou nog niet binnen zijn!! En ik wil al wel graag aardappels voorkiemen, want hoe vroeger hoe liever! Dus ik ga deze aardappels dan maar voorkiemen. dan moeten die uitlopertjes wel even groen worden, dus ze moeten in het volle daglicht.

Aardappels in stukken, zorg dat in elk stuk minstens één oog zit, en op een krant en voor het raam.






Ach je zou ze toch zó met olie en rozemarijn bestrooien en in de oven zetten. Lekker ... gepofte aardappels. Maar nee




ze gaan als madammekes voor het raam. Dan hebben we mooi een partij vroege poters!

En daar staat ook nog de basilicum. Die moet verpot. Dat komt morgen.




Het menu vanavond was gebakken rijst, met tuinbonen, uitjes en knoflook allemaal uit de tuin, en daar dan de rauwe raapstelen door, gewassen en in stukjes, en eventjes mee verwarmen. Heel lekker met gekookte eieren in pindasaus.

We waren maar met z'n tweetjes, Paul en ik ... ja en daar zit je dan aan zo'n lel van een tafel ...

En Paul was ook nog laat, en de rijst brandde aan en de eieren waren veel te hard. Nou ja ... zo gaan die dingen he? Geeft niet, het eten was lekker, en morgen ... komen de meiden!





Proost! Ja hoor want het mag nog even! :D



4 reacties:

Crafts 'n' Skills zei

Wat een heerlijk uitzicht zo over het water! Snap dat die takken elk jaar flink gesnoeid worden ;o) En wat heerlijk om pa en moe zo op de vensterbank er bij te hebben. Gezellig hoor! Spannend hoe en of ze het gaan/blijven doen..
En dan natuurlijk ook nog het verhaal heerlijk voorwerken om nu en straks te eten uit eigen tuin. Heerlijk bericht weer!

Unknown zei

Wat een heerlijkheid allemaal :)

grandma zei

lekker zeg. hier staan de aardappelen ook te kiemen, zet um op jongens :)

Véronique zei

Een ideetje om je snoei afval zinnig te verwerken is een takkenril of takkenwal bouwen.Even googelen,want ik weet niet hoe ik hier een foto kan meesturen...
De vogels en de egels komen erin,het is een goede windvanger en de takken verteren ook langzaam zo kan je er elk jaar wat bij stapelen.
ps. ik lees met veel plezier elke keer je blog....alhoewel ik mij afvraag waar je de tijd vindt...
groetjes ,Vé