Nog meer winterse klusjes.

on vrijdag 30 januari 2015


Klein en wit en tenger komen ze boven





Moeizaam worstelen ze zich uit het zaaddoosje. Je eerste reactie is om dat doosje er zelf met de hand af te peuteren, maar dan gaan die tere blaadjes vaak kapot, dus laat ze maar. Meestal lukt het wel, en vouwen er twee frisse groene blaadjes uit. Al ver voor de lente, het eerste groen.

Om nou te voorkomen dat ze zo wit en tenger blijven, zet je ze meteen op een hele lichte plek, en als het kan niet warmer dan 10 graden. Ja dat is best lastig zo´n plek te vinden ... want in je huis is het meestal veel warmer.




Wij hebben een paar ´verlaten´ slaapkamers, dat komt nu mooi uit! Het raam gaat open en dan is het zowaar precies 10 graden. Door het schuine raam valt veel licht. s Nachts zet ik dan een lamp aan boven de bak. Dat is niet zo duurzaam ... maar in dit geval is het even niet anders. Door dat vele licht krijg je wat steviger plantjes. Je moet nou eenmaal een beetje smokkelen als je midden in de winter wat wilt laten groeien!





Waar je plantjes ook staan in huis, vergeet niet ... sproeien sproeien ... want het is veel te droog hier binnen voor ze. En als ze droog zijn krijgen ze die doosjes er nog moelijker af.

Hoe leuk het ook is om zo vroeg sla te hebben, het is wel even wat meer werk dan gewoon zaaien buiten, in het voorjaar. Dus als je hier allemaal geen tijd voor hebt, voor al dat priegelwerk, wacht dan gewoon nog een paar weken tot het buiten weer 10 graden is. Lekker buiten zaaien, veel makkelijker!

Even iets heel anders! Voor ik het vergeet!




Iemand vroeg hier een keer iets over tuinlaarzen. Nou, als je nog laarzen nodig hebt ga dan NU naar de ANWB. Want op de laarzen van Human Nature krijg je 50% korting (en nog meer als je lid bent) en die zijn prima voor de tuin. Ik heb ze ook net weer gekocht, en draag ze altijd in de winter, voor ´redelijk schoon´ tuinwerk. Als ik in de mest ga rondstappen heb ik een ander paar, heavy duty laarzen. Die laat ik maar niet zien want die zitten onder de stront.

Ja en met Remy ging ik vandaag ook aan het shoppen, voor hout en voor wat gereedschap. We wilden namelijk wel es proberen om nestkastjes te maken. Om zo wat meer kleine vogeltjes naar de tuin te lokken.

En welk hout neem je dan?




Haha je wordt toch genept waar je bij staat .... wat is er nou 'duurzaam' aan behandeld en geimpregneerd hout? Dat het lang mee gaat? Ja dat gaat plastic ook! Maar ja .... gewoon simpel eerlijk hout, eigenlijk weet ik daar niet zoveel van ..... Iemand? Wat zou je het beste kunnen nemen?

Wij kozen maar voor dit .....





... en verder moesten we ook iets hebben om mooie ronde gaten te kunnen boren, als ingang voor de vogeltjes. Daar heb je van die handige ronde zaagjes voor, die op de accuboor passen. Remy wist dat gelukkig.






We gaan voor het méést simpele nestkastje dat we op Google kunnen vinden.




Dus, mocht je zin hebben in een leuk klusje dit weekend, misschien met de kids? Ga dit es maken. Als wij het kunnen kan iedereen het. Hoewel ik voor mezelf spreek, want Remy is een stuk handiger. Je begint met de plank in stukken te zagen, in de maten zoals je op de tekening hierboven zag.





Achterkant, zijkanten tegen elkaar aan, en dan .... het gat in de voorkant maken. Als je geen boor hebt met van die ronde zaagjes, dan kan het denk ik ook wel met een figuurzaagje. Voor een koolmeesje moet het 3 centimeter zijn in doorsnee. Voor alle andere meesjes 2,5, en voor de roodborst zelfs 5 centimeter.

Die roodborst is dus een stevig vogeltje! Dat kan je aan Tomtom wel zien, dat is ook zo'n mooi mollig manneke!










Ja, en dan, een plekje zoeken, en dat steekt nauw! Ze mogen niet teveel met de opening in de wind, niet teveel in de zon, niet teveel in de loop .... jaja ze hebben héél wat noten op hun zang, die vogeltjes!! Maar ik heb het er best voor over. Want die kleine vogeltjes zijn heel gezellig, maar ook, ze pikken honderden insecten uit je groenten. Alle rupsjes en slakjes en eitjes worden weggepikt, super stofzuigertjes zijn ze!

Ze werken veel harder dan de grote kraaien en lawaaierige eksters en de dikke duiven. Die vreten alleen het zaad maar op!





Omdat het huisje wel heel erg wit en nieuw is, smeer ik er was mos op. Beetje vies maken. Het helpt niet veel, maar het nieuwe is er toch iets vanaf. Net zoals vroeger toen je met je spierwitte gympies niet naar school durfde. Eerst even langs de stoeprand halen! :D:D




Remy maakt het huisje ongeveer 2 keer zo snel als ik. En ook netter. Ben benieuwd welk huisje als eerste bewoond is!! :D





nou, zoek de tien verschillen! :-)

We hebben nog aardig wat van die huisjes nodig ... voor al die verschillende soorten vogeltjes. Ik heb de hulp van mijn broer ook maar ingeroepen, ook al zo'n Handige Man, en volgende week komen er misschien nog wat jongetjes op de tuin helpen, dus dan gaat het wel lukken met al die kastjes!

Verder vandaag, kalk op de tuin gestrooid. Vergeet dat niet, dat moet echt NU, hartje winter. In het voorjaar heeft het geen zin meer (hoorde ik van een kenner vandaag!)

Op deze wat zure bodem gaat zo'n hele zak kalk. Het maakt de bodem wat neutraler.





Geniet van je weekend!


Een Wit Wondertje.

on donderdag 29 januari 2015




Witte Lupine, een wondermooi plantje. Er is eigenlijk alleen maar goeds over te vertellen. Lupine wordt in de landbouw gebruikt om de bodem te verbeteren. Vanwege zijn goed doordringende wortelstelsel, en ook omdat hij stikstof uit de lucht kan binden, en vasthouden. Verder is het is een goede bijenplant. En hij is ook nog prachtig om te zien ..... maar dat is allemaal nog niet alles ......

Want Witte Lupine heeft eetbare peulen! Nou wisten we dat allang in Europa. Vroeger was het een goed voedsel voor mens en vee, Maar ja, de wereldhandel he? Want in de vorige eeuw werd bedacht dat de soja boon die lupinepeul maar moest vervangen. Want .... de soja was veel goedkoper, leverde veel meer op per plant. De transportkosten gingen omlaag, en hup daar stoomden de grote schepen met soja onder anderen Rotterdam binnen.


                              Afbeeldingsresultaat voor sojabonen


Soja verovert de wereld! Dat er in Zuid-Amerika oerbossen voor gekapt werden, soit, daar zeurden we niet over. Soja was overal goed voor en ging overal doorheen. Tot de wereld werd overvoerd met soja, en we er allergisch voor werden. Want zo slim is het menselijk lichaam, als we ons aan iets over-eten, of dat nou soja is of tarwe of zuivel, na een paar generaties slaat ons immuunsysteem op hol en worden onze zuigelingen ineens allergisch!!

Dan roepen we dat de tarwe of de soja de boosdoener is .. maar dat is natuurlijk gewoon onze eigen domme schuld weer. De natuur maakt geen fouten. Wij doen dat zelf. Door teveel van iets te eten, of door de plant te manipuleren, de eigenschappen te veranderen.

En nu ...... nu soja een beetje uit de gratie raakt .... ontdekken de geleerden ineens de Witte Lupine weer! Terug van weggeweest. Dat was toch niet zo gek, die lekkere lupine peul!



Remy nam een paar weken geleden een zakje mee. En natuurlijk moet die Powerpeul, want zo heet hij in Nederland, ook op Moeskers Moestuin gekweekt worden! 

Dus stond dit bordje op het aanrecht vanochtend. 




Wat natte lappen, met daarin het laatste deel van de tuinbonen, die daar staan te weken. En er bovenop ligt een handjevol van die powerpeultjes. Nou, omdat hij dus zeg maar opnieuw ontdekt is in Nederland tuinland, wist ik er niet goed raad mee. Teel-voorschriften zeggen dat je hem eigenlijk in de herfst moet zaaien. Maar zolang wachten .... nee, ik zaai ze gewoon maar nu, gelijk met de tuinboon, en dan zien we wel.

Hij is in elk geval enorm kiemkrachtig want in één dag komen de kiempjes er al uit.





Ja een zaaibak heb ik hier thuis niet, maar even op zoek naar een alternatief. In ons plastic afval zitten altijd wel een paar van die lege plastic fruitbakken met gaatjes.

..... maar die peulen zijn behoorlijk groot geworden, en er passen maar een stuk of wat in zo'n bakje.




water laten opnemen


Als je ook kweekbakken zoekt, je kunt eigenlijk alles wel gebruiken wat tegen vocht kan en waar gaatjes in zitten. Dus ook twee oude vergieten zijn beste kweekbakken. Daar past de rest in.

Druk ze zo'n 2 tot 4 centimeter de aarde in. Wel voorzichtig anders breekt de kiem af. Beste is, gaatje maken, peul erin, en dan aandrukken.




Voor alle kwekelingen geldt, goed natmaken de aarde, en stevig aandrukken na het poten. Anders kan het dat hij zo ondersteboven op komt. De grond moet niet te los zijn. Dan kan de kiem namelijk uitdrogen, als er teveel lucht in de grond zit.




Ja de vensterbanken raken alweer langzaam vol. Boven op de overloop is nog plek voor een raam. Het is hier eigenlijk wel te warm. Dus ik laat ze staan tot de ergste kou (vorst) voorbij is en dan gaan ze in de kas. Veel beter voor die peulen.




Experimenteren met de Powerpeul. Geen idee of het gaat lukken met zo'n zaai in de winter. Voor de zekerheid heb ik wat peulen bewaard, als alles mislukt beginnen we opnieuw.

Dan, een deurtje verder, staan de sla zaailingen. Die zijn 3 dagen geleden gezaaid, en ze komen op. Zo teer zijn die plantjes, zo mooi te zien hoe eerst de 'ruggetjes' uit de aarde opkomen, en daarna wipt het steeltje omhoog met de kiemblaadjes. Maar hier zie je alleen nog maar ruggetjes.





Ze mogen hier nog één dag, en dan naar een koudere plek. Want deze warmte is alleen bedoeld voor die eerste paar dagen. Dus, zodra ze gekiemd zijn, kouder zetten, glas of plastic eraf, en dagelijks sproeien.

En op de vensterbank in de keuken staat twee bolle blozende zoete bataten in twee glazen. Ik zag dat op het blog van Annemiek, en ging dat natuurlijk meteen nadoen! Alleen deed ik het verkeerd! Ze staan hier gewoon op de kop!! Haha die spitse punt dat is de onderkant. Zielig!!





..... waren ze bijna verdronken!!!

Zo dit is beter. opgetild met een paar stekertjes, en nu kunnen ze lekker met z'n tweetjes naar buiten kijken. En nu maar wachten op de wortels en blaadjes.


Teeltplan 2015, en het doel dit jaar.

on woensdag 28 januari 2015




Het jaar 2014 was het eerste jaar van Moeskers Moestuin. Mijn doel was, om het seizoen zolang mogelijk te rekken. Dus, zo vroeg mogelijk, en zo lang mogelijk, van de koude grond eten.

Terugkijkend op het jaar vind ik dat goed gelukt. Als er hier en daar wat andere hoeveelheden waren gezaaid, en wat andere combinaties, dan hadden we meteen dit eerste jaar, van schrale zandgrond, bijna het hele jaar van de tuin kunnen eten, met ons gezin. En nog wel met meer ook, want er is veel weggegeven.







Dus  .........  Mission Accomplished!

Nu, 2015, het tweede jaar. Wat is het doel? Nou, dat is om te proberen om gedurende een half jaar, van mei tot oktober, elke week vijf afwisselende groentepakketten te kunnen oogsten, voor vijf (denkbeeldige) gezinnen van 4 personen. Met per pakket minimaal vijf verschillende soorten groente. Liefst van elke gewassoort (blad, peul, wortel, aardappel, vrucht) minstens één soort.






Nu snap je misschien waarom mijn teeltplan dit jaar niet zo snel klaar is. Het is een heel gepuzzel om dat voor elkaar te krijgen.

Als je een ervaren tuinder ben, dan werk je op je gevoel. Je bestelt elk jaar ongeveer hetzelfde, aan plantgoed en zaden en pootgoed, en je weet dan wel wat er ongeveer aan oogst af komt. Nou ben ik géén ervaren tuinder, en ik bestel geen plantgoed, want ik wil graag alles zelf zaaien. Het liefst van zelf geteeld zaad. En dat maakt het allemaal erg ingewikkeld.






Waarom ik zo moeilijk doe? Omdat ik graag toe wil werken naar een tuinderij waar we op een zelfvoorzienende manier vele gezinnen van BD groente kunnen voorzien. Daar wil ik graag heen. Over een paar jaar. Misschien ligt die lat wel veel te hoog, maar hij kan altijd lager! ;-)

Ik heb het grote geluk dat ik op dit moment de tijd én de mogelijkheid heb om alles uit te proberen. En dat we niet met mijn tuin de hypotheek hoeven te betalen. Paul is kostwinner, en ik mag experimenteren op de tuin. Dat is een luxe. En omdat ik denk dat we in de toekomst niet genoeg van dit soort tuinderijen kunnen hebben, om de grote steden heen, deel ik zoveel mogelijk van mij ge-experimenteer hier op het blog. Wie weet gaan ook anderen daardoor overstag! Iets dergelijks doen.

Oh ja en niet alleen omdat het nodig is .... maar het is ook nog es een heel leuk vak!!!! :D:D






Okee tot zover ..... deze lange inleiding!

Het teeltplan. Om te beginnen heb ik een lijst gemaakt van wat er per week beschikbaar moet zijn komend jaar. Wat er geoogst moet worden zeg maar, per week.




Door de ervaring van het afgelopen jaar weet ik nu wel zo ongeveer welke groenten er wanneer te verwachten zijn, en dat is per week ingedeeld. Dus bijvoorbeeld in week 31, komen er 5 pakketten van de tuin, met in elk pakket een bos snijbiet, een spitskool, anderhalf pond sperziebonen, een bos wortelen, zo'n twee kilo Raja aardappelen, en anderhalf pond tomaten.

En vanuit deze weeklijstjes ben ik het teeltplan gaan maken. Je moet dus vanuit de oogst gaan terugrekenen wat je wanneer moet zaaien. Dat werd dus hééél gedetailleerd. Per week moet ik steeds kleine beetjes (bijvoorbeeld rijtjes van 2 meter) zaaien, of bijvoorbeeld 6 rode kolen zaaien, om dan later per week elke keer die vijf pakketten te kunnen vullen.






Dat is nu even één keer heel veel werk, maar als het goed is kan ik dit schema dan altijd blijven gebruiken. Met de nodige aanpassingen natuurlijk. En dan uiteindelijk op grotere schaal, als er meer gezinnen lid worden, op een grotere tuin.

Behalve dit heeeel gedetailleerde plan voor voornamelijk de bladgewassen, heb ik ook nog een globaler plan voor de wortel en peul en andere gewassen, die vrij standaard zijn. Dat zie je hieronder. Ja en helaas ben ik niet handig met Excel enzo, en een printscreen maken, dus ik krijg het niet goed op de foto. Maar je krijgt een idee.





Nou ... pfffff wat een technisch verhaal was dat! Ik zag er tegenop, want het is lastig om allemaal uit te leggen. Maar nu staat het zo'n beetje op het blog, en ik zal nog wel eea toelichten de komende periode.

Hebben jullie ook een tuinplan? Misschien voor een klein hoekje? Of een balkon of vensterbank vol kruiden?

Het is leuk om naast al die tuindingen en al dat gepuzzel ook nog es wat anders te doen. Bijvoorbeeld drie lagen stof aan elkaar stikken .....





.... hoewel ik dat normaal nooit met de hand doe. Zóveel werk. Het is een sprei van 2.5 bij 2,5! Met de naaimachine gaat dat veel sneller, gewoon even zigzaggen er dwars overheen. Maar dat lukte niet bij deze dikke lagen. Het ging allemaal schuiven. Misschien is er een tip van een ervaren quilter? Heb je daar een speciale machine-naald voor nodig?