Het begint met .....

Het begint met een zaadje. Zegt dit boek. En dat klopt. Planten, bomen, dieren, mensen, ze beginnen allemaal met een zaadje. Ongelofelijk eigenlijk wat er uit een piepklein zaadje kan groeien. 

Omdat ik alwéér zakjes aan het vouwen en vullen was (want ze zijn overal gewoon alweer op!) moet ik daar steeds aan denken. Wie zal deze zaden zaaien? Groeien er hier straks weer allemaal prachtige bloemen uit? Of belandt zo'n zakje ergens in een la, of kastje. Of blijft vergeten in een fietstas liggen.  

Want dat kan ook natuurlijk. Niet álle zaadjes komen tot bloei. 

In de natuur is nu nog niet veel zaad. Er zijn nu pas net de eerste bloemen, zoals deze hierboven, van de weegbree. Eén van mijn favoriete voorjaarsbloeiers. 

De bloei is heel bescheiden maar ze staan zo mooi fier, die kleine witte bloemetjes, als sterren rondom de aar.  

Zelf stop ik ook weer vele zaden in de grond. 

Vandaag was dat kervel, karwij, koriander, en peterselie. In het begin van de tuin zaaide ik nóóit peterselie. Ik vond het zo'n ouderwets kruid, wat ik toch nooit gebruikte. Maar sinds ik peterselie ontdek heb al 'bak-kruid' .... zaai ik het elk jaar!

Je strooit dan éérst wat fijngehakte peterselie in de hete olie, waarin je vervolgens de andere ingrediënten roerbakt. Alles krijgt dan een superlekkere smaak!

Ook de laatste aardappels zijn gepoot. De aardappel is eigenlijk helemaal geen zaad. Het is gewoon een  knol die je in de grond stopt en die zichzelf als het ware kopieert. Er is ook wel aardappelzaad, als de plant tot bloei komt en er vruchten aan komen. Maar aardappels opkweken uit zaad is lastig. 

Om te groeien hebben de zaden vocht, aarde, licht en warmte nodig. Nou, dat hadden we allemaal ruimschoots de afgelopen dagen. 

Het weer schóót heen en weer. Echt april. Van heldere zon naar donkere buienluchten en dan binnen een paar minuten was het inééns weer stralend blauw. 

Ja. Echt bijzonder, dit weer.

Vanmorgen had ik drie afspraken, na elkaar. Eerst bij de bieb, weer zaden brengen. Toen met de gemeente, bij afdeling Groen. Om allerlei projecten te bepreken. En toen nog door naar een kweker.

Het regende de hele tijd dat het goot en ik moest denken aan mijn lading wasgoed, die buiten hing te drogen. Dat had ik beter niet kunnen doen. Affijn, maar de afspraken verliepen gelukkig vlotjes en alleen in de bieb maakte ik wat foto's. Omdat er weer een andere prachtige boekencollectie bij de Prachtlint zadendoos was gelegd.

Wat zijn er toch een hoop mooie kinderboeken, over de natuur!

 

Ja, en daar zag ik deze ook, dus. En daar kwam vandaag dus de blogtitel vandaan.

En de was?  

Nou, die hangt nog steeds kletsnat buiten. Hopelijk morgen droog.

Dip-jam, en andere avonturen.

En dat ..... was dan de rabarber van vorig jaar. We hadden er zoveel dat ik me er geen raad meer mee wist. Toen heb ik een deel van de rabarber ingevroren in ijsblokjesvormen. Om ze nu en dan te gebruiken, in plaats van citroen, in een saus ofzo of in een drankje.

Maar wie gaat er nou voor één rabarberblokje helemaal naar de schuur? Ikke niet dus. En nu is er allang weer nieuwe rabarber. Dus, exit met de rabarberblokjes van vorig jaar. Op het gras gekieperd. Géén experiment om te herhalen!

Terwijl het lekker warm en voorjaarsachtig wordt is er ook ineens superveel te doen. Ik kon het van de week haast niet bijbenen. Gelukkig zijn er altijd de rustige wandelingetjes met Brit tussendoor, die de rem er een beetje op zetten. 

Maar zodra ik thuis ben hoor ik gefluister uit alle hoeken. De voortuin moet een beurt, de zaden moeten er allang in, de laatste piepers, de tomaten worden lange dunne rare jongens, de bulten in de paardenbak moeten afgedekt.

Nou, met dat laatste ben ik dinsdag begonnen. Daarop komen dit jaar de pompoenen. Het is een bult vol compost maar ook vol onkruid. Ridderzuring enzo. Dat wilde ik afdekken met karton, om over een week of zes de pompoenplanten erin te kunnen zetten. Maar karton had ik helaas niet meer.

Dus moest het met kranten. Wat een stuk langzamer gaat want kranten zijn veel kleiner. En het waaide hard! Dus moesten de kranten eerst natgemaakt, dan op de grond gespreid en dan snel-snel compost erop. Het duurde de hele dinsdagmiddag. 

Maar de beloning is, dat er nu geen spriet ridderzuring meer te zien is. Een 'schoon' veld, zonder spitten. Wel zullen er veel slakken onder die kranten komen. Dus daar moeten we nog iets op verzinnen als de jonge pompoenplanten erin gaan. Wordt vervolgd dus!

Woensdag reed ik op weg naar mijn moeder langs de bieb. We hebben daar ook een 'zaden-uitdeel' opgestart. Het is al de derde plek in de buurt waar zaden van Prachtlint worden aangeboden.

Volgend jaar hopen we op nog véél meer plekken zaden aan te bieden. Maar dan hebben we ook nog wel veel meer handen nodig om dat allemaal voor elkaar te krijgen. 

Mijn moeder had spitskoolsoep. Daar hebben we eerst samen wel om gelachen. Spitskoolsoep. Hoe verzin je het? Och, zei ze, je kunt eigenlijk van álles wel soep maken. Met de staafmixer. En ik had die spitskool liggen. Dus.

Tja. Het is waar natuurlijk. 

En het was lekker! Met kruiden, en wat crème fraiche. Van het restje van de kool had ze ook nog salade gemaakt. Spitskool sla. Voor op brood. We kregen er gewoon de slappe lach van!

En op de terugreis reed ik langs de Unit. Handig om eea te combineren en scheelt mij heel wat tochtjes heen en weer sjezen. 

Op de Unit was ik in m'n uppie aan het werk. Dat was met opzet. Ik had niemand geappt dat ik ging zaaien. Want, hoe fijn het ook is om met een hele groep samen te werken, het is dan toch altijd vrij chaotisch. Iedereen wil een klus doen en allemaal tegelijk.

En hoe leg je dan bijvoorbeeld vlotjes in het Oekraïens uit dat de wortelzaadjes niet moeten worden gestrooid maar gesprinkeld? En héél ondiep gezaaid. Tegen de tijd dat je zoiets eindelijk hebt vertaald heeft zo'n praktische tante soms het hele zakje allang uitgezaaid. Waaaah. 

Dus, woendagmiddag, even helemaal alleen daar. En alles lekker ... héél precies. 

Die precisiewerkjes vind ik leuk om te doen. Het geeft ook rust in je hoofd, zo'n nauwkeurig werkje. Of het nou een moestuin inzaaien is, of weggeef pakjes vullen, met ieniemienie zaadjes. Het zijn rustgevende werkjes. Heel fijn voor tussendoor.

En dan, wat is nou die dip-jam? Nou, komt ie.

Het ingevroren fruit uit de vriezers heb ik inmiddels samengevoegd en in een vrieslade van de koelkast gedaan. Dan heb je het wat dichterbij, en neem je er sneller iets uit.

Ook hier is het zo dat de nieuwe oogst er alweer bijna aan komt. Bessen en aardbeien eind mei, pruimen in juni. Maar uiteraard gaat deze schatkist niet op het gras! We eten ze gewoon versneld op.

Zo had ik van de week verse jam. Een bakje fruit, iets verwamd, niet laten koken, met een bodempje water. Dan fijnmaken met de stamper, een lepel honing erbij, en dan als verse jam op je broodje. Nou, zoals je ziet, het was méér saus dan jam. Om je brood in te dopen, zeg maar.😄

Dus. Nieuw woord bedacht. Dip-jam.

En dan komen we aan bij vandaag. Een belangrijke dag. We gingen het groen op school uitplanten. Spannend! Gistermiddag was ik al even geweest. Staat het plantgoed er al? Ja hoor! En ook 3 meisjes vond ik.

Het plantgoed wat in het Prachtlint-plan was ingetekend voor dit plein, is allemaal besteld bij een lokale hovenier, en hij had het vrijdag gebracht. Maar het waaide weer zo! Alles lag plat.

Ik ben het niet rechtop gaan zetten. Géén beginnen aan. Het waaide zó weer om. En waarom moet het rechtop? Wel had ik gezien dat de kluiten al erg droog waren, dus dat was iets om vandaag rekening mee te houden. Alle plantkluiten vóór het planten in water dompelen! 

Nou, het was me toch druk joh! Allereerst de mensen die kwamen helpen met planten. Maar ook ... mochten mensen vandaag hun 'overtollig' plantgoed brengen. Nou, half Staphorst kwam langs! Er werden honderden planten gebracht! Eén familie was toevallig hun tuin aan het leeg halen, en die kwamen met aanhangers vol. Allemaal kregen ze natuurlijk een zakje bloemzaad mee!

Je snapt wel dat ik door alle drukte en door het héél snel beslissen waar die paar honderd extra planten dan geplant moesten worden, niet veel tijd had voor foto's maken.

Een kleine impressie ...

het bouwen aan het plein ging ondertussen ook gewoon door!

Nou. Mooi plein geworden, nietwaar?

Het is nog steeds niet klaar maar oh wat wordt het mooi. En wat spelen hier ineens steeds veel kinderen buiten, op dit plein! Ook kinderen die op heel andere scholen zitten. Hopelijk gaan er méér scholen nu overstag!

Vanmiddag hebben we nog aan de voortuin gewerkt. En 2 ladingen hout gehaald. En toen ging Paul in protest. Hee, het is wel weekend, ja ??!!

Oh ja. Waar ook. Maar sjonge, het is april, 't is even niet anders. Juf Groen is dan de hele maand aan het rennen. Dat wil zeggen .... om half zes ..... 

... was er eindelijk rust. En lekker eten!
 

🌳🌳🌳

 

Dierendag. En wat recepten.

Het was hier vandaag dierendag. Bijna de hele dag was ik met ze bezig. 

Maar eerst, wat recepten. Dat had ik beloofd. Het zijn recepten zoveel mogelijk nog van de oogst van vorig jaar, met wat dingetjes uit de winkel. We hebben nog steeds verse wortels en bieten, aardappels en uien, knoflook en pompoenen. En één van de vriezers zit nog tjokvol met zomergroenten.

Het bord wat je hierboven ziet was mijn poging om van alle ingrediënten een 'poke bowl' te maken. Zo'n groente-schilderijtje, en dan met een lekkere saus.  De venkel, avocado, rijst en tomaat waren uit de winkel. Het preitje vond ik nog op de tuin. 

En ook .... met een hele bende kiemgroenten!

 

 

Kiemgroenten zien er superhip uit op je bord. Het is meteen 'cuisine'! 😊 En het is zo makkelijk om te doen.

Je kunt veel zaden prima zelf laten kiemen, voor rauwkost. Ik heb dit keer linzen en alfalfa gebruikt. Maar ook broccolizaden, zonnebloem, bieten, tuinkers, radijs, granen, nou, eigenlijk wel bijna ál je zaden kun je laten kiemen en in je menu's stoppen.

Laat daarom ook altijd vooral een deel van je groenten einde seizoen dóórschieten. Dan krijgen ze bloemen, en hebben de insecten er ook wat aan. En zelf kun je daarna dus de zaden oogsten en daar in hartje winter gezonde kiemgroente uit kweken. 

Een sausje maakte ik deze keer op basis van doperwten. Je weet wel, die 'Hollandse' variant voor de hippe kikkererwt. Ontdooien, en beetgaar koken. Dan in de blender met flink verse koriander uit de kas, knoflook, olie, azijn, peper en zout.  

Het was nét zo lekker als het eruit ziet! 

En dan, nóg zo'n voorjaartopper. Een simpele pastasaus. Die bestond uit 4 ingrediënten. Namelijk, een paar handenvol vers kruid, een handvol amandelen, een handvol linzen, en 1 teen knoflook. Dat is alles. 

De kruiden had ik buiten geplukt. Weegbree, zevenblad, paardenbloem, daslook, koriander (kas), vogelmuur, en winterpostelein. Dat laatste groeit hier echt overal en de kippen en wij eten het met bosjes. Je kunt uiteraard zelf gewoon de kruiden nemen die bij jou groeien.

In een bodempje kokend water deed ik toen eerst de amandelen en de linzen, vijf minuutjes koken, en dan de klein gesneden kruiden erbij. Nog even koken, en dan met de knoflook erbij alles samen pureren. Je brengt het op smaak met peper en zout en eventueel nog wat specerijen als je dat nodig vind.

  

Een simpele en hele pure maaltijd. Och natuurlijk kan er een eitje bij of wat kaas. Maar het hoeft niet. Het is heel vullend en écht een complete maaltijd.

En dan nog ééntje. Nou, geen recept, maar gewoon weer zo'n bordje voorraad- en voorjaarsmix. Geroosterde wortelen en aardappelen, gebakken ui en gebakken ei, en daaroverheen dan strooi je weer flink wat kiemgroenten. 

Oh ik zie dat er ook venkel doorheen zit. Die was denk ik nog over.

En dan gauw naar de wei. Want Minnie de geit was vandaag een beetje ziek. Dus ik liep wel zes keer heen en weer, steeds even bij haar kijken en wat water brengen. Net alsof je een ziek kind boven hebt liggen waar je ook aldoor even om het hoekje kijkt.

Onderweg was het wel mooi. De krentenboompjes bloeien, en de appels.

En Bekkie liep steeds mee, heen en terug. 

Na een halve dag ging Minnie even opstaan en een hapje hooi eten. Dus ik hoop dat het losloopt. Misschien had ze last van het warme weer ineens.

En kijk hoe bijzonder deze foto. Ik weet niet hoe het kan maar het lijkt wel een spookpoes. Alsof ze zweeft.

Ook kwam Jan D vandaag en hebben we samen de voorjaarsinspectie van de bijen gedaan. Alles ziet er goed uit. Er waren vier ramen met gesloten broed, één met open broed, en vier ramen voer. En ook flink stuifmeel. En dat is dan even vaktaal, voor de collega imkers.😉

De kippen liepen ook steeds om ons heen, bij de bijen. Er liggen aardig wat dode bijen op de grond, door de voorjaarsschoonmaak, dan gooien de bijen de overleden exemplaren op de grond. En de kippen eten die op. In de natuur gaat niks verloren. 

Vanavond wilde ik het deurtje van de kippen dicht doen maar ze waren nog niet allemaal op stok. Ook de dieren zijn wat 'van de leg' door dat warme weer ineens. Deze twee dames wilden gewoon nog wat rond keutelen. 

 

 

Nah, toe dan maar.